Zarówno w okresie zimowym, kiedy to niezadaszony peron jest narażony na działanie opadów śniegu oraz na marznące opady deszczu, jak również deszcze w okresie letnim mogą spowodować, że dojdzie do poślizgnięcia na śliskim, niestabilnym podłożu. Co w takiej sytuacji osoba poszkodowana może zrobić, do kogo się zgłosić i jaki jest okres przedawnienia? Jak otrzymać odszkodowanie za poślizgnięcie na peronie?

Kto odpowiada za poślizgnięcie na peronie?

Odpowiedzialność za poślizgnięcie na terenie peronu zależna jest od tego, czy PKP jako właściciel tego terenu oddał tą konkretną część, do której doszło do upadku na podstawie umowy lub w związku z ustawami szczególnymi w zarząd innemu podmiotowi lub np. powierzył wykonywanie czynności firmie sprzątającej, która z tego obowiązku się nie wywiązała. W przypadku oddania w zarząd lub powierzenia wykonywania czynności firmie sprzątającej to do nich należy kierować swoje roszczenie. Należy przy tym pamiętać, że „stan powierzchni” należy traktować szerzej i oprócz nieodśnieżonego peronu, można wymagać, aby nawierzchnia była pozbawiona dziur i wyrw, które również przecież mogą spowodować wypadki. Zgodnie z orzeczeniem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej o sygn. VI C 34/13 „ […] ocena naganności zaniedbania firmy odpowiedzialnej za bezpieczeństwo na terenach stacji PKP w B., przejawia się szczególnie ujemnie, jeżeli wziąć po uwagę, że do zdarzenia doszło w miejscu, z którego powszechnie korzysta wiele osób, a wśród nich także (co wynika z doświadczenia życiowego) osoby w różnym wieku i o różnym stanie zdrowia. Osoby te mają podstawy oczekiwać, zapewnienia im właściwych, a przede wszystkim bezpiecznych warunków. Za skutki tych zaniedbań w postaci doznanych przez powoda obrażeń ciała, ponosi wykonawca usług odśnieżania, a poprzez umowę ubezpieczenia także pozwany, ponoszą odpowiedzialność jak za czyn niedozwolony”. Kwestie dotyczące odpowiedzialności danego podmiotu m.in. za poślizgnięcie na peronie reguluje ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Zgodnie z art. 5 ust. 3  wspomnianej ustawy „ uprzątnięcie i pozbycie się błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z wydzielonych krawężnikiem lub oznakowaniem poziomych torowisk pojazdów szynowych, znajdujących się na terenie gminy, należy do obowiązków przedsiębiorców użytkujących te torowiska” Istotne jest ponadto, że w większości przypadków podmiot, który jest odpowiedzialny za wyrządzenie szkody jest  (albo przynajmniej powinien być) ubezpieczony. Oznacza to, że po zgłoszeniu się np: do zarządcy z roszczeniem o naprawienie szkody, informuje on o tym swojego ubezpieczyciela, który to decyduje o przyznaniu odszkodowania bądź nie, a także o jego wysokości.

Na jakiej podstawie podmiot podlega odpowiedzialności

Z związku z tym, że PKP prowadzi przedsiębiorstwo wprowadzone w ruch za pomocą sił przyrody, w przypadku, gdy odpowiedzialnym za szkodę podmiotem są Polskie Koleje Państwowe, odpowiadają one na podstawie art. 435 par. 1 kodeksu cywilnego – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie o sygn. I ACa 513/10.  Jest to odpowiedzialność na zasadzie ryzyka – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach o sygn. I ACa 302/12. Ponadto wedle art. 361 par. 1 kodeksu cywilnego ponoszenie odpowiedzialności przez ten podmiot jest możliwe, gdy istnieje adekwatny związek przyczynowo skutkowy pomiędzy funkcjonowaniem przedsiębiorstwa, a zdarzeniem wywołującym szkodę. PKP, jak i każdy inny podmiot ponosi odpowiedzialność jedynie za normalne następstwa działania lub zaniechania jakie związane są ze zdarzeniem, a nie w przypadku, gdy szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego. Oznacza to, żę odpowiedzialność PKP za wypadek może być wyłączona poprzez tzw. przesłanki egzoneracyjne. Przewoźnik kolejowy nie przekazując obowiązku dbania o czystość, czy też odśnieżania dworca zarządcy, czy też firmie sprzątającej odpowiada także w przypadku szkód wyrządzonych w związku z nieprzystosowaniem infrastruktury, która jest niezbędna do funkcjonowania przedsiębiorstwa. Pozostałe podmioty takie jak zarządca, czy firma sprzątająca będą odpowiadać zgodnie z art. 415 kodeksu cywilnego na zasadzie winy.

Termin przedawnienia

Jeżeli chodzi o termin przedawnienia roszczenia związanego z poślizgnięciem się na terenie peronu, to z uwagi na to, że jest to szkoda na osobie, zgodnie z art. 442¹  par. 3 kodeksu cywilnego – „ W razie wyrządzenia szkody na osobie, przedawnienie nie może się skończyć wcześniej niż z upływem trzech lat od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie zobowiązanej do jej naprawienia”. Oznacza to, że poszkodowany może domagać się odszkodowania nawet, gdy szkoda ujawni się np. 10 latach od zaistnienia zdarzenia. Od momentu ujawnienia się szkody nastąpi rozpoczęcie biegu 3 letniego terminu przedawnienia. Przykładem może być sytuacja, w której na skutek poślizgnięcia na peronie lub terenie dworca, dopiero po kilku latach ujawnią się w sposób odczuwalny dla poszkodowanego obrażenia wewnętrzne spowodowane upadkiem.

Niewątpliwie, w przypadku poślizgnięcia na peronie z uwagi na możliwą złożoność procesu ubiegania się o odszkodowanie, warto zwrócić się do kancelarii, która specjalizuje się w odszkodowaniach. W tego typu sprawach, kiedy drugą stroną może być ogromne przedsiębiorstwo posiadające szeroką rzeszę prawników, osoba fizyczna bez pomocy wyspecjalizowanej pomocy (mimo tego, że ma rację) może mieć problem z dochodzeniem odszkodowania. Kancelaria odszkodowawcza pomoże przede wszystkim zebrać wszelką dokumentację medyczną, potrzebną do wykazania poniesionej szkody. Specjaliści z zakresu odszkodowań ułatwią wyjaśnienie przyczyn wypadku, a także pomogą ustalić który z podmiotów jest odpowiedzialny za szkodę oraz jakie roszczenia przysługują poszkodowanemu w konkretnym przypadku.

W przypadku problemów z uzyskaniem odszkodowania za upadek zapraszamy do kontaktu za pomocą formularza lub pod adresem kontakt@blogpowypadkowy.pl