Odszkodowanie za paraliż w wyniku wypadku komunikacyjnego

Nie sposób wyliczyć wszelkich możliwych następstw zdrowotnych, mogących stać się naszym udziałem w wyniku wypadku komunikacyjnego. O ile złamana ręka czy noga z czasem się zrosną, o tyle istnieją następstwa wypadków, które całkowicie zmieniają nasze życie i sprawiają, że musimy na nowo uczyć się funkcjonowania w codziennej rzeczywistości, w nowej sytuacji, z ograniczeniami, które niestety nigdy nie ustąpią. W takich sytuacjach bezwzględnie należy walczyć o swoje prawa, ponieważ odszkodowania za paraliż (w tym np. zadośćuczynienie i renta powypadkowa) może być jedyną szansą na w miarę godziwe życie Poszkodowanej osoby.

Paraliż, bez wątpienia zmienia życie Poszkodowanego w sposób diametralny i jako tragiczne następstwo wypadku – powinno być należycie „wycenione” w zakresie wysokości należnego Poszkodowanemu zadośćuczynienia i odszkodowania oraz pozostałych możliwych do uzyskania świadczeń, uwzględniających indywidualną sytuację życiową Poszkodowanego. Odszkodowanie za paraliż jest przyznawane każdorazowo po indywidualnym rozpoznaniu i rozpatrzeniu – w takich sytuacjach, jeszcze przed zgłoszeniem roszczenia osoby Poszkodowane często korzystają z pomocy Kancelarii Odszkodowawczych (np.: Kancelaria Polskiego Centrum Odszkodowań – http://pco.info.pl ) które pomagają nie tylko ustalić wysokość roszczenia, ale odpowiednio przygotowany prawnik może poprowadzić sprawę nie tylko na etapie negocjacji z ubezpieczycielem, ale także już bezpośrednio z sądzie.

Paraliż po wypadku – od czego zacząć procedurę odszkodowawczą?

Nie ulega wątpliwości, że nawet tak poważnego urazu jak paraliż nie można jednoznacznie sklasyfikować. Podobnie jak wszystkie inne następstwa wypadków, tak i to musi być oceniane w sposób indywidualny, obejmujący wszelakie następstwa zdarzenia wynikające do czasu wydawania decyzji, jak też te, które mogą się ujawnić w przyszłości. Nie bez znaczenia pozostaje tu również zmniejszenie widoków na przyszłość Poszkodowanego, jego wiek, możliwość wykonywania pracy zawodowej czy poczucie przydatności społecznej.

Podstawowym świadczeniem należnym Poszkodowanemu w wypadku komunikacyjnym jest odszkodowanie, obejmujące zwrot kosztów poniesionych w związku ze skutkami wypadku, na kwotę odszkodowania mogą składać się koszty związane z:

• zakupem lekarstw, opatrunków, środków ortopedycznych;
• konsultacjami i zabiegami medycznymi/rehabilitacyjnymi (przy czym, w przypadku korzystania z ofert komercyjnych ubezpieczyciele bardzo często wymagają udowodnienia, iż poszkodowany nie miał możliwości skorzystania z usług w ramach NFZ);
• kosztami dojazdów do placówek medycznych i rehabilitacyjnych;
• kosztami nabycia sprzętów wymaganych ze względu na specyfikę procesu leczenia;
• kosztami związanymi z przystosowaniem domu lub samochodu do potrzeb osoby niepełnosprawnej;
• uszkodzeniem lub zniszczeniem mienia podczas wypadku (np. ubranie lub telefon, poszkodowanego);
• utraconymi zarobkami tj. brakiem możliwości wykonywania pracy ze względu na zwolnienie lekarskie lub otrzymywanie wynagrodzenia w niepełnej wysokości;

Kolejnym świadczeniem należnym osobie Poszkodowanej jest zadośćuczynienie, podstawowym celem tego świadczenia jest kompensacja strat niematerialnych, które poszkodowany poniósł w związku z wypadkiem komunikacyjnym. Jego wysokość i w tym przypadku zależy od konkretnego przypadku i jest dopasowana do indywidualnej sytuacji osoby poszkodowanej. Każdorazowo jednak obejmuje swoim zakresem zarówno cierpienia fizyczne jak i cierpienia psychiczne czyli ogólnie pojętą krzywdę. Zadośćuczynienie powinno stanowić rekompensatę ujemnych przeżyć wynikających bezpośrednio z wyrządzonej poszkodowanemu szkody.

Kolejne świadczenia mają charakter okresowy, jej celem jest naprawienie trwałych następstw wypadku. Przewidywanych jest kilka rodzajów renty należnej poszkodowanemu i wypłacanej z polisy OC sprawcy szkody. Są to:

• renta z tytułu zwiększonych potrzeb – omawiany paraliż, niezależnie od jego skali sprawia, że codzienne potrzeby osoby nim dotkniętej ulegają znacznemu zwiększeniu. Mowa tu zarówno o konieczności odbywania długotrwałego leczenia i rehabilitacji, jak i konieczności zapewnienia osobie poszkodowanej opieki w zakresie realizacji codziennych potrzeb. Miarkowanie świadczenia wynika głównie z faktu czy opieka ma charakter czasowy czy tez trwały oraz jaki jest jej zakres.
• renta z tytułu utraconego dochodu – ten rodzaj świadczenia przysługuje poszkodowanemu w sytuacji, gdy utracił on możliwość wykonywania pracy zarobkowej. Otrzymanie renty z powyższego tytułu wymaga łącznego spełnienia dwóch przesłanek tzn. po pierwsze musi zostać stwierdzone, że poszkodowany całkowicie lub częściowo utracił możliwość pracy zarobkowej oraz jako drugi warunek – fakt ten generuje u poszkodowanego zmniejszenie dochodów.
• renta za zmniejszenie się widoków powodzenia na przyszłość – zasadniczym celem tej renty jest rekompensata pogorszenia się widoków na przyszłość osoby Poszkodowanej. Najczęściej wyższe świadczenia z tego tytułu otrzymują osoby młode, ze względu na to, iż miały przed sobą więcej możliwości rozwoju czy kariery a nadto dłużej będą musiały żyć ze skutkami wypadku i wynikającymi z tego ograniczeniami.

Odszkodowanie za paraliż – w jakiej wysokości?

Warto wspomnieć, że w ostatnich latach obserwujemy zwyżkową tendencję w zakresie kwot przyznawanych poszkodowanym przez sądy w sprawach wypadków o tragicznych skutkach, w których orzekano o 90% i wyższym uszczerbku na zdrowiu Poszkodowanego. W ramach przykładu:

• Sąd Apelacyjny w Łodzi w 2005 roku przyznał poszkodowanemu zadośćuczynienie od zakładu ubezpieczeń w kwocie: 160.000 zł,
• Sąd Okręgowy w Warszawie w 2001 roku przyznał zadośćuczynienie na poziomie 180.000 zł,
• Sąd Apelacyjny w Lublinie w 2004 roku orzekł zadośćuczynienie na poziomie 250.000 zł,
• Sąd Okręgowy w Płocku w 2003 roku przyznał zadośćuczynienie w kwocie 300.000 zł,
•  Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w 2017 roku przyznał zadośćuczynienie w wysokości 1.000.000 zł,
• W latach 2006-2010 przy znacznych uszczerbkach tendencja ta osadziła się na poziomie 200.000-300.000 zł,
• Coraz częściej jednak kwoty te są jeszcze wyższe i rozstrzygnięcia opiewają na kwoty rzędu 350.000- 500.000 zł.

Niezależnie od rodzaju świadczenia, każdorazowo warto poprosić o pomoc specjalistę, samo sformułowanie roszczeń, ich odpowiednia argumentacja oraz w razie potrzeby obrona naszych racji przez sądem stanowią milowy krok do otrzymania kwoty wysokiego odszkodowania. Prowadzenie postępowania odszkodowawczego czy to na drodze przedsądowej czy sądowej wymaga czasu i pracy, im lepiej ta praca zostanie wykonana tym lepsze będą jej efekty.